oakdale large animal clinic

maandag ochtend was het dan zover, was natuurlijk al rond 5 uur wakker (nl tijd is dat 11 uur sochtends!) bang dat ik te laat zou komen of dat andere wakker zouden worden van mijn wekker...
in ieder geval stond ik om 7 uur sochtends klaar om naar de kliniek te gaan. Het is ongeveer 30 minuten rijden vanuit Tom en Pat's waar ik verblijf voor de komende 2 weken. Rond half 8 heeft tom me op de kliniek afgezet en is toen zelf door gereden naar zijn werk. :)

toen ik aan kwam was dr. James Irving al druk bezig met 2 patienten tegelijk. Hij heeft een 2 mans praktijk (hij en dr. denise Bickel ja dat is een vrouw en nee ze is niet groter dan 1.60m, veel amerikanen zijn zo klein. voel me hier dus ook enorm groot, blond en JA zelfs dun :D) die bestaat uit een soort schuur. In die schuur zit een office, receptie, 2 noodstallen, operatie kamer, rontgen ontwikkelkamer, 2 binnen stallen, een apotheek en een opslag voor van alles en nog wat. Dit klinkt echt enorm groot maar dat valt heel erg mee.
maandag heb ik veel kreupelheden gezien, dr. Irvin is nogal een bekend persoon in de race wereld en hij schijnt wonderen te verrichten met kreupele paarden, vandaar...8).
Bovendien heb ik een paard gezien welke behandeld werd voor EPM (dit is een parasiet die in het ruggemerg van een paard gaat zitten en zodoende ataxie veroorzaakt) en een paard (een enorme BELG :)) dat verdacht werd van ponotomic horse fever. het ergste geval van kreupelheid (nou ergste, het geval waarvan ik versteld van stond dat het zover kwam) was een paard wat gebruikt werd voor barrelraces. Dit paard had een scheur in de hoefwand tot bovenin de kroonrand en telkens als hij liep, zag je de 2 delen ten opzichten van elkaar bewegen! :( de eigenaar vond het raar dat het paard kreupel was, want dit had ze al dik een jaar aan BEIDE voorvoeten!!!! :0 Ze wilden er een soort cartilage omheen draaien, maar toen ik zei dat wij gewoon de hoefwand verdunden en het ijzer als het ware omdraaiden waardoor alle druk van de breukwanden afgehaald werd, vonden ze dat eigenlijk een veel beter idee. de hoefsmid zou vandaag langskomen en kijken of hij dat kon, dus ik ben benieuwd.

ok nu dinsdag, al moe van het lezen? hier komt nog zo'n lang verhaal... :P
Sochtends weer om half 8 daar en alweer was Dr. Irving druk bezig met zijn patienten. De eerste 2 waren alweer behandeld en naar huis gestuurd. De verdere dag liep in beetje in de soep want er waren wat afmeldingen en toen de operatie van die dag op kwam dagen (gisteren was dat trouwens een navelbreukje, vandaag zou dat een cartilage strip van het rechter voorbeen zijn bij een veulen van 6 weken oud) 45 minuten te laat omdat hij het niet kon vinden, bleek nadat de rontgenfoto's genomen waren, dat het diertje beter niet geopereerd kon worden in deze kliniek. Het bleek dat er een sequester in het bot zat en dat een deel van het (kraak) been afgebroken werd en dat dit o.a. de scheefgroei van het gewricht veroorzaakte. Dit paardje is dus doorgestuurd naar de universiteit van michigan :). het indrukwekkenste geval van de dag was eigenlijk ook een veulen wat hierna binnenkwam. Zijn zooltjes waren zo dun, dat het hoefbeen er bijna doorheen kwam. Hij stond dus ook op eieren... en dan niet op 1 been, nee op alle 4!!!!!!!!! Hij heeft zooltjes onder gekregen, voetjes alle 4 in het verband en nu maar hopen dat zijn zooltjes weer voldoende aangroeien zodat hij weer zelfstandig kan lopen ;) ...
verder hebben we weer veel kreupelheden binnen gehad, veel paarden ge-schokwaved (high energy pulses worden door de pezen gestuurd, blijkbaar bevorderd dit de genezing zo goed dat je de rust tijd door 2 kan delen!) en weer veel intra-articulair geinjecteerd met steroiden en fysiologisch zout en op de but gezet ( ja zo kan ik race paarden ook op de been houden!) zodat ze morgen weer konden racen, stelletje idioten! Leek wel een korte curses hoe sloop ik de gewrichten van een jong (race) paard zo snel mogelijk :(............. blijkbaar is dat heel normaal hier, want tja genezing door rust ??? wat is dat??? :D

anyway, op zich is het wel heel erg leerzaam om hier stage te lopen. Dr. Irving krijgt veel patienten, dus ik zie ook veel gevallen. ze gebruiken hele andere methoden (en soms zelfs medicijnen) om paarden te genezen of op de been te houden, ze hebben andere standaarden en dingen die bij ons normaal zijn, zijn hier bijzonder en andersom. Met andere woorden: ik vermaak me prima hier!

laters..............