Ceder Point!!!!!!!!!! YEEEEEEEE :)

Ok mensen laat ik maar verder gaan waar ik gebleven was. Het is intussen dinsdagochtend en de eerste paarden zijn alweer behandeld als ik aankom. Uiteraard zijn ze geinjecteerd met acid en cortico’s….:|
De operatie die deze ochtend gepland staat is er een van een 20 jarige ruin die chronisch kreupel is aan beide voorbenen. Hij heeft artrose in de kogels, zo ernstig dat injecteren en cryo hem niet meer helpen, dus wordt hij nu plat gelegd om de zenuwen (laterale en mediale takken) te laten doorsnijden, zodat hij de pijn in het gewricht in ieder geval niet meer kan VOELEN! De operatie ging in ieder geval snel en voorspoedig, duurde wat lang voordat hij weer wakker werd, maarja wat wil je hij is ook al 20! (:) zei de eigenaar!) haha…
Nadat er weer wat racepaarden geinjecteerd waren en er nog wat meer fototjes gemaakt waren, stond opeens de paarden tandarts buiten voor de deur. In america heb je paardentandartsen die een trailer hebben laten ombouwen tot een werkruimte compleet met noodstal, agrigator voor stroom en stomend water. Ideaal!! ;) Hij kwam voor een klant met 2 mooie arabiertjes die nodig naar de tandarts moesten. Die 2 heren hadden mooie paarden (honey, if they are not pretty, we don’t have them! Leuke mannen ;)) Een van de BELGEN kwam ook weer even langs omdat meneer nog steeds kreupel was, heb hem geloof ik deze week al 2 keer en vorige week ook al 2 keer gezien: zoolzweren! Wel een leuk beest. Jim (ja zo heette die BELG) is echt enorm vooral als je hem naast zijn eigenaar ziet (die is ongeveer 1.60 en jim is ongeveer 2.10, ja dat is allemaal in meters!). De rest van de dag: tja moet ik het nog vertellen offe………..

In ieder geval de volgende ochtend begon al goed want het paard wat ingepland stond voor de operatie die ochtend kwam niet opdagen :(. Gelukkig was het paard wat smiddags een artroscopie zou ondergaan (rechter spronggewricht) de vorige dag al gebracht, dus konden we hem sochtends doen. Dit hebben we natuurlijk :) al zo vaak op de faculteit gezien…………. Maar toch het was erg leuk om het nu ook in de praktijk eens te zien! Het kan dus ook gewoon in de praktijk! :p
Na de operatie hadden we toch even iets heel anders: een geit met een erg luidruchtige eigenaar.. :D haha ze bleef maar zeggen: hou op, stop daarmee, ga zitten, doe dat eens niet enz… (maar dan in het engels natuurlijk! Haha…..) De geit was op zich heel rustig, hij had met zijn pootje klem gezeten, de ondervoet was gezwollen en helaas had hij er geen gevoel meer in. De vraag was dus of dat zo zou blijven of dat het gevoel weer terug zou komen als de zwelling weg was. Als het goed is komt de geit zaterdag nog even langs ter controle… Verder maar weer met de injecties, cryo’s en shokwave therapies…. Ik weet nu hoe pijnlijk een paard in zijn rug kan zijn………….
Dr. Denise had smiddags 2 Texas Longhorns naar de kliniek laten komen voor hun controle van de papieren en oornummers en entingsstatus. Wist je dat deze dieren met hoorns (levend!) meer waard zijn dan dood en op je bord?? Ze kunnen verder niets: geven geen of weinig melk, zetten geen vlees aan wat je kan eten, kunnen geen kunstjes of zo, ze zijn gewoon mooi om te zien en daarom erg duur: rare texanen!! ;)


En toen was het DONDERDAG! CEDERPOINT DAG!!!!!!!!!!!!! :) :) :D :) :) yeeeeeeeeeeeeee!!!
Ceder point is zoiets als walibi flevo alleen dan groter met meer rolercoasters en meer GROTE, GEVAARLIJKE, meer DRAAIENDE en HOGER gaande achtbanen dan je ooit gezien hebt! Woensdag avond zijn we naar Chris en Don gereden (2e dochter van Tom en Pat en haar man en kinderen: Kyle, 8 jaar oud en Kendall, 6 jaar oud), zij wonen halverwegen Tekonsha en de plaats waar Cederpoint ligt. We zijn daar blijven slapen terwijl Tom en Pat weer terug zijn gereden naar huis, zijn Geoff, ik en de familie Brown (ja zo heten ze) naar bed gegaan zodat we de volgende ochtend vroeg op konden zodat we op tijd naar het pretpark konden!! We waren daar rond een uur of 10 s’ochtends, dat is namelijk de tijd dat het pretpark open gaat, anders waren we wel eerder geweest! :) We hebben tot half 11 s’avonds in het park rondgerend en in achtbanene gegaan, het was echt super tof!!!! Geweldig!! :D Helaas waren we pas rond 2 uur s’nachts thuis waardoor ik maar 4.5 uur slaap heb gehad omdat ik gewoon moest werken op vrijdag!

Dus om 7 uur weer in de auto en om half 8 weer op de werkvloer. Heb niet zo heel veel meegekregen van deze dag. Wat ik wel heb onthouden is dat Brenda (een van de dames van kantoor) jarig was geweest en dus taart mee had genomen en dat ze pizza besteld hadden omdat het mijn laatste officiele werkdag was… :) Wat ik verder onthouden heb is dat de helft van de patienten niet op kwam dagen en dat de andere helft die wel kwam allemaal te laat waren, waardoor er om 4 uur smiddags opeens 4 a 5 trailers stonden met eigenaren die geholpen wilden worden en wel nu! :| En ook nu ging het weer om kreupele paarden die of geinjecteerd moesten worden (ofwel blaren kweken of met cortico’s injecteren) of die na het bekijken van de rontgenfoto’s gewoon een extra zooltje onder moesten omdat de zool van de hoef veel te dun was (4 a 5 mm in plaats van de gewenste 15 mm!). Daarnaast had een van de paarden een te slappen mediale collateraal band van zijn linker knie, waardoor deze steeds op slot sprong bij het lopen. Het paardje was al 11 en had er nooit eerder last van gehad omdat hij altijd goed getraind was (barrel racing) en zijn spieren dus de taak van het ligament/collateraalband overgenomen hadden. Nu hij met “ pensioen “ was kreeg hij opeens problemen, advies: neem hem weer terug in training!! Eigenaar happy, paard happy: wij happy! :)

Zaterdag moet ik ook nog even langs op de kliniek. Gelukkig maar een halve dag ( tot een uurtje of 12 a 1). Op zondag ochtend (rond 2 uur snachts) vertrekken we oostwaarts, richting Connecticut, naar Nancy en David en hun kids. Geloof dat we dan maandag naar New York gaan en dan langzaam richting Boston…

Hopenlijk vliegen de vliegtuigen nog.... EN mag ik mee! ;)